De miljoenenschuld die geen uitdeling werd

Als iemand geen aangifte doet terwijl dat wel verplicht is, kan de Belastingdienst de bewijslast omkeren en verzwaren. Na omkering ligt de bewijslast om aan te tonen dat de aanslag onjuist is bij de belastingplichtige. Als een belastingplichtige een pleitbaar standpunt inneemt, mag de Belastingdienst de bewijslast niet omkeren en verzwaren 

In 2007 tekent een dga een opmerkelijke overeenkomst met zijn eigen bv. Hij leent een miljoen euro met een looptijd van tien jaar en een woekerrente van 5% per maand. Na het faillissement van de bv ontstaat een fiscaal steekspel dat tot 2025 heeft geduurd. De curator stuit tijdens het faillissement op de schuldbekentenis. Vreemd genoeg heeft de dga hier niets over gemeld. Sterker nog, eerst ontkent hij zijn handtekening, om later tijdens een belastingprocedure toe te geven dat hij wel degelijk heeft getekend. De administratie na 2010 is spoorloos verdwenen en de terugbetaling heeft nooit plaatsgevonden. Voor de inspecteur is het helder. De schuld is kwijtgescholden en daarom is er sprake van een verkapte winstuitdeling. Maar is het werkelijk zo simpel?

Pleitbaar standpunt

Een pleitbaar standpunt is een standpunt dat gebaseerd is op een verdedigbare uitleg van het (fiscale) recht of op een redelijke rechtskundige duiding van de feiten. De rechtbank heeft de echtgenote van de dga eerder gelijk gegeven met een juridisch argument over wat prijsgeven eigenlijk betekent. Dit pleitbare standpunt zorgt ervoor dat de bewijslast bij de inspecteur blijft liggen, ondanks de te late aangifte. Het hof oordeelt dat de inspecteur alleen vermoedens heeft en geen bewijzen. Een niet-terugbetaalde lening is nog geen kwijtgescholden schuld. Tegenstrijdige verklaringen maken nog geen uitdeling. Een failliete bv met een rommelige administratie betekent niet automatisch dat vorderingen zijn verdampt. Zelfs de meest verdachte omstandigheden, zoals woekerrentes, failliete bv's, verdwenen administraties en tegenstrijdige verklaringen, vormen samen nog geen bewijs.

Bron: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden | jurisprudentie | ECLI:NL:GHARL:2025:6240 | 07-10-2025

Terug