Toeristenbelasting voor huisvesten arbeidsmigranten op vakantiepark

Een exploitant van een vakantiepark is van mening dat hij geen toeristenbelasting hoeft af te dragen. Ten eerste stelt hij dat niet hij, maar de uitzendbureaus en huisvestingsondernemingen, die de accommodaties huren en doorverhuren aan arbeidsmigranten, belastingplichtig zouden moeten zijn. Daarnaast betwist de exploitant het bedrag en de controleerbaarheid van de opgelegde aanslagen. Hij stelt dat de aanslagen te hoog zijn en niet goed toetsbaar, ondanks dat deze gebaseerd zijn op zijn eigen administratie. Ook wil hij dat de gemeente de zogenoemde forfaitaire berekening (die geldt voor recreatieve verblijven) op hem toepast, zelfs als het hier overnachtingen door arbeidsmigranten betreft.

De rechter oordeelt dat de exploitant terecht als belastingplichtige voor de toeristenbelasting is aangemerkt. De rechter benadrukt dat het handelen van de exploitant doorslaggevend is, waarbij ook aanvullende diensten door hem zijn verleend. Ook worden de opgelegde belastingaanslagen als controleerbaar beoordeeld, omdat de berekeningen gebaseerd zijn op gegevens uit de eigen administratie van de exploitant. Verder benadrukte de rechtbank dat de opgelegde bedragen eerder te laag dan te hoog lijken, gezien de strafrechtelijke veroordelingen wegens fiscale fraude van aan de exploitant gelieerde partijen.

Tot slot verduidelijkt de rechter dat de forfaitaire regeling, die geldt voor recreatieve verblijven, niet van toepassing is op de huisvesting van arbeidsmigranten. Het beroep van de exploitant is daarmee ongegrond verklaard. De belastingaanslagen blijven in stand.

Bron: Rechtbank Oost-Brabant | jurisprudentie | ECLI:NL:RBOBR:2025:4661 | 31-07-2025

Terug