Geen parkeerbelasting voor bezorger van groente en fruit

Parkeerbelasting is een belasting die wordt geheven ter zake van het parkeren van een motorvoertuig op een daartoe aangewezen plaats en tijdstip. Onder parkeren wordt verstaan het gedurende een aaneengesloten periode laten stilstaan van een motorvoertuig, anders dan gedurende de tijd die nodig is voor het onmiddellijk in- of uitstappen van personen of laden en lossen van goederen.

De Hoge Raad heeft zich in meerdere arresten uitgelaten over wat onder laden en lossen moet worden verstaan. Het gaat om het bij voortduring in- of uitladen van zaken van enige omvang of enig gewicht. De goederen moeten een zodanige omvang of gewicht hebben dat zij niet of bezwaarlijk op een andere wijze dan per voertuig kunnen worden gehaald of gebracht. Van “direct laden en lossen” kan nog worden gesproken als het bezorgadres in de nabijheid van de parkeerplaats ligt, zolang de bezorger ononderbroken bezig is met het wegbrengen of ophalen van de goederen.

Een leverancier van groente en fruit bestreed twee opgelegde naheffingsaanslagen parkeerbelasting met de stelling dat sprake was van laden en lossen. Klanten van het bedrijf bestelden pakketten met groente en fruit, meestal voor een week. De bezorgers leverden deze pakketten af en namen oude verpakkingen mee terug. Het rondbrengen van de pakketten is niet mogelijk zonder activiteiten als aanbellen, het betreden van trappenhuizen of andere verkeersruimten van appartementen en het afgeven van een of meer pakketten. Vanwege het gevaar van diefstal en vandalisme is het niet mogelijk om tijdens het bezorgen de achterklep of een portier van de auto open te laten staan.

De gemeentelijke heffingsambtenaar bestreed niet dat de leverancier met de belettering van de auto’s en een poster onder de voorruit heeft aangegeven aan het bezorgen te zijn. Evenmin bestreed hij dat de leverancier de tijd, dat haar auto op de parkeerplek stond, heeft besteed aan het uit de auto halen van pakketten, het lopen naar de bezorgadressen, het afleveren van de pakketten, het innemen van oude verpakkingen, het teruglopen naar de auto en het in de auto plaatsen van de verpakkingen.

De heffingsambtenaar meende dat niet voldaan was aan laden en lossen omdat de groente- en fruitpakketten niet het door de Hoge Raad geëiste omvang en gewicht hadden. De rechtbank wees dit standpunt af. Het kan zo zijn dat niet ieder pakket voldeed aan de eisen van omvang en gewicht, maar door het aantal pakketten was de leverancier voor de bezorging aangewezen op de auto. De rechtbank heeft de naheffingsaanslagen vernietigd.

In hoger beroep heeft Hof Den Haag het oordeel van de rechtbank onderschreven.

Bron: Gerechtshof Den Haag | jurisprudentie | ECLINLGHDHA2024255, BK-23/233 en BK-23/234 | 15-02-2024

Terug